2008 | Top 20 | #07 > Τραυματικές εμπειρίες!

2008 | Top 20 | Best album #7:
Μας είχαν τρελάνει πέρσι με το EP τους wizard of ahhhs οι black kids, και φέτος με το ολοκληρωμένο άλμπουμ partie traumatic μας αποτελείωσαν. Εδώ θα βρείτε όλα τα κομμάτια του EP ξανά (σε λίγο καλύτερη παραγωγή, ειδικά στο I'm not gonna teach...) και μερικά ακόμα super κομμάτια, τα περισσότερα από τα οποία λοξοκοιτάνε σε προηγούμενες δεκαετίες. Ακούγεται και χορεύετε δυνατά. Προσοχή στα: hit the heartbrakes, listen to your body tonight, hurricane Jane, I'm making eyes on you, I've underestimated my charm (again), I'm not gonna teach your boyfriend how to dance with you, love me already, και look at me (when I rock wichoo).

Black Kids - I'm making eyes on you

2008 | Top 20 | Worst album #7:
Κάπου στο 3ο-4ο σου άλμπουμ ώς συγκρότημα βγάζεις ένα από τα καλύτερα άλμπουμς της δεκαετίας (για να μην πω όλων των εποχών). Μέτα βγάζεις ένα καλό άλμπουμ και τώρα, στη νέα σου κυκλοφορία, τα γαμάς όλα και επιστρέφεις με έναν ήχο που θυμίζει τις πρώιμες ηχογραφήσεις σου. Ο λόγος για τους magnetic fields και το distortion κακούργημά τους. Από τις μεγάλες απογοητεύσεις της χρονιάς. Γκρεμοτσάκισμα. Όσες φορές και αν προσπαθησα να το ακούσω ολόκληρο, δεν τα κατάφερα (και πιστέψτε με, ήταν πολλές).

2008 | #7 - True story - Swear to God:
Σήμερα, Σαββατόβραδο, μόλις επέστρεψα από την home προβολή της καλύτερης ταινίας που έχω δει φέτος (και μπαίνει στα υπ΄όψιν για "ταινία για την οποία θα σας πρήξω τα παπάρια το 2009"). Μιλάω για το Σουηδικό "let the right one in" (Låt den rätte komma in, ο πρωτότυπος τίτλος) του Tomas Alfredson. Έφαγα τρελή φρίκη. Ξεπέρασε κάθε μου τρανή προσδοκία. Ένα φιλμ που πρωταγωνιστούν δύο 12χρονα παιδάκια, που πάει το μύθο των βαμπίρ ένα βήμα παραπέρα, που μιλάει για τον απόλυτο έρωτα και πως αυτός αρχίζει-τελειώνει-επαναλαμβάνεταi (όλα αυτά τα συμπεράσματα στο τέλος της ταινίας, έχοντας υπόψιν σου μια σεκάνς του ενός δευτερολέπτου που συμβαίνει στο 2ο μισό του φιλμ), που σου ρουφάει το βλέμμα (τουλάχιστον 3 σκηνές ανθολογίας, χωρίς καμία υπερβολή). Αριστούργημα! Μην το χάσετε.
Μιλώντας για ταινίες της χρονιάς, μόνο ακόμα μία ευχαριστήθηκα φέτος, το Synecdoche New York του Charlie Kaufman. Μεγαληώδης ταινία τόσο σε θεωρία όσο και σε πράξη. Bigger than life. Ένα κερδισμένο κινηματογραφικό στοίχημα και ένα δώρο σε όλους μας από έναν απλόχερο και ιδιοφυή δημιουργό.

ΥΓ. Μην ξεχνάτε!!! Ο Iklory21 αναλαμβάνει να περνάει εδώ συγκεντρωτικά κάθε μέρα τι ψηφίζεται και από τους 54 (ζωή να 'χουμε) συμμετέχοντες στο φετινό blogοψήφισμα. Να ναι καλά ο άνθρωπος!