Το νέο group/project του Damon Albarn (έτσι διαφημίστηκε, έτσι καθιερώθηκε, έτσι είναι) ακροβατεί μουσικά ανάμεσα στους τελευταίους δίσκους των δύο άλλων (γνωστότερων) group/project του, στο "think tank" και "demon days". Το album, αργό και σκοτεινό, με λίγη τεχνολογία εδώ, λίγο lo-fi από εκεί, λίγο μέλλον και λίγη παράδοση, καταφέρνει με τα τραγούδια του να ντύσει τον σύγχρονο τρόπο ζωής μας, την μιζέρια και τον φόβο μας. Ακούγοντάς το μου δημιουργείτε η εντύπωση πως θα συνόδευε απόλυτα το φετινό αριστούργημα "τα παιδιά των ανθρώπων" του Αλφόνσο Κουαρόν. Χμμμ...Προτεινόμενα: Kingdom of doom, Herculean, 80's life, green fields.
Green fields - The Good The Bad And The Queen
#10 - snapshot from real-life
Πρωταπριλιά και, μετά από 2 χρόνια και κάτι μήνες, εμείς χωρίζουμε. Δεν θα μπορούσαμε να δούμε την ζωή πιο κυνικά. Με ευχαριστεί πολύ που μετά από το "εμείς", προχωράμε περισσότερο ο καθένας μας σαν "εγώ". Μ' αρέσει αυτό γιατί δείχνει πως ξέρουμε και οι δυό μας τι θέλουμε τελικά από την ζωή (άσχετα από τους εξωτερικούς παράγοντες). Και ζήσαν αυτοί καλύτερα...
Φτάσαμε αισίως στο #10 του προσωπικού μου top20 για το 2007, πράγμα που σημαίνει πως ήρθε καιρός να αρχίσω να γράφω και την λίστα με τα χειρότερα albums που κυκλοφόρησαν μέσα στην χρονιά. Μερικά από δαύτα δεν είναι καθόλου κακά, αλλά ήταν τόσο μεγάλες οι προσδοκίες μου για αυτά που με απογοήτευσαν παταγωδώς. Άλλα πάλι δεν τα έχω ακούσει με την σημασία που πιθανόν να τους αρμόζει, αλλά από τις λίγες φορές που κατάφερα να τα ακούσω ολόκληρα, πέρασαν και δεν ακούμπησαν, κυριολεκτικά. Τα περισσότερα είναι στην δεύτερη κατηγορία. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
2007|Top10|Worst#10
Beirut - the flying club cup
Δεν είχα πεθάνει ούτε με το ντεμπούτο του (ύβρις, I know), και φυσικά δεν πέθανα ούτε και με αυτό. Υπάρχουν μία-δύο καλές στιγμές, αλλά δυσκολεύεσαι ακόμα και να τις ξεχωρίσεις από το σύνολο. Στα τσακίδια!
Οι υπολοιποι που συμμετέχουν σε ψηφοφορία, συγκεντρωτικά μπορείτε να τους βρείτε σε αυτό το link.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου